slungeltje!

Afgelopen zaterdag was Silke 17 weken oud, het gaat dus erg hard, ze groeit als kool en weegt nu zo'n 23 kilo. ze is voor haar leeftijd erg wijs en dat kun je ook wel zien als je naar de foto's kijkt, een oude geest in een jong lichaam dus.
Silke gaat graag even ergens rustig zitten om de omgeving in ogenschouw te nemen, waarschijnlijk zoek ze de beste plekjes in de tuin om van daaruit de aanval te kunnen openen richting Rimke.

Al vanaf de eerste dag dat Silke bij ons kwam trekken ze met elkaar op, in het begin ging Rimke rustig met haar om, net of ze wegwijs gemaakt werd in het leven in de roedel hier.
Abbey is onmiskenbaar de roedelleidster die maar af en toe speelt met haar, Silke wist ook gelijk dat daar niet aan te tornen viel en door haar gedrag van het likken van de snuit van Abbey liet ze zien dat ze wist waar  haar plek was.

Iraya onze Saarlooswolfhond en die een maand in leeftijd scheelt met Abbey staat net onder Abbey in de rangorde, zij speelt wel met Silke, maar alleen als ze er niet onderuit kan komen, door het veelvuldig vastpakken van de snuit van Silke laat ze zien wat wel en wat niet toegestaan is, dit gaat gepaard met een hoop gebrom als ze dit doet, vaak komt Rimke dan weer aangesjeest om Iraya dan samen met Silke aan te vallen en met z'n drieën kunnen ze dan zo een hele tijd zoet zijn.
Rimke staat midden in de roedel en zij speelt met alle honden, ze vind het prachtig om vooral haar moeder Abbey uit te dagen en ook als Abbey helemaal niet wil spelen wil ze zich nog wel eens opdringen bv door haar tijdens het lopen bij de voet vast te pakken, Abbey tolereert dit gedrag tot ze het zat is en dan wordt Rimke natuurlijk even terug op haar plek gezet.
Dan hebben we nog Joni; Joni is een Collie teefje, ze is bijna tien jaar en staat samen met Silke onderaan de rangorde in de roedel, met haar zeventien kilo heeft ze eigenlijk niets in te brengen bij de veel zwaardere leonbergers.

Joni heeft haar eigen plekje onder één van de tafels, waar ze beschermt is door de banken die er aan weerszijde tegen aan staan, de andere honden laten haar daar ook met rust en gunnen daar haar eigen plek waar ze zich terug trekt als ze rust wil.  Ze eet apart in de gang om de simpele reden omdat de Leonbergers haar aan de kant duwen en haar eten anders opeten.

Ook tijdens het drinken wacht ze rustig af totdat de rest gedronken heeft.

Dit lijkt voor veel mensen misschien zielig, maar is niets meer dan roedelgedrag, ze is beslist geen zielig hondje want ze kan ook goed voor zichzelf opkomen, door haar jarenlange ervaring in de roedel weet ze precies hoe ze zich moet gedragen om geen conflicten te krijgen met de andere roedelgenoten.
Buiten de tuin wordt ze door de rest van de roedel beschermd dus ook de laagste in rang kan op deze manier "overleven"
Silke probeert haar af en toe over te halen om met haar te spelen, maar Joni haakt dan al snel af omdat Silke veel te lomp is. Je ziet Silke dan rond kijken waar Rimke is, en als ze haar ziet rent ze recht op Rimke af om met een flinke duik bovenop haar te springen en dan heeft ze toch weer haar zin gekregen, want Rimke is altijd bereid om te spelen, al gaat het er af en toe ruig aan toe!

The Bodyguard!

Nu Silke bij ons rond huppelt, hebben wij natuurlijk niet de hele dag de tijd om haar in de gaten te houden.
Daarvoor hebben we een bodyguard in de arm genomen, zij staat Silke 24 uur per dag bij om ervoor te zorgen dat haar niets overkomt.

Het was lang zoeken naar een goede bodyguard, deze was hiervoor bodyguard van één of andere president en gelukkig was hij vrij om voor ons te komen werken.

Ik vind hem wel verdacht veel op onze Rimke lijken!

Silke ophalen!

Vanmorgen was het al vroeg dag, om 05.30 uur ging de wekker.
Iedereen was verrassend snel z'n bed uit.
Om 07.00 uur zaten we in de auto op weg naar Uplengen in Duitsland 300 km in de auto.
Niet echt een hobby van me om deze afstanden te rijden, maar je moet er wat voor over hebben.

Om 10.15 uur kwamen we aan, we waren natuurlijk erg nieuwsgierig hoe de puppen er nu uit zouden zien en dan vooral Silke.
Ze waren erg enthousiast en Michael en Kimberley werden bedolven onder de puppen, ondertussen konden wij onder het genot van een bakkie koffie lekker bijkletsen met de fokster van Silke, en rustig de puppen observeren.
Het viel mij op hoe vrij ze waren en dat gold voor alle puppen.
Na een uurtje werd het tijd om de paperassen in te vullen en natuurlijk moest er nog snel even een pose foto van Silke gemaakt worden, maar daar had ze niet echt zin in.
Rond 11.30 uur zijn we aangereden richting huis, we wilden Silke vroeg thuis hebben, zodat ze nog ruim de tijd zou hebben om haar nieuwe omgeving te kunnen verkennen.

In de auto ging het heel goed, niet ziek geweest, gewoon lekker geslapen en naar buiten gekeken.
We zijn twee keer gestopt onderweg en ze liep zowaar aan de riem mee, helemaal geen probleem voor haar.

Thuis aangekomen, zijn Kimberley, Michael en ik om gelopen naar de achterzijde van het huis, en Simone is de rest van de honden gaan halen zodat ze elkaar konden ontmoeten op het veld achter het huis.
Zo gauw Abbey en de rest Silke in de gaten kregen wilden ze er gelijk naar toe.
Abbey was los, dus die kwam meteen aangesjeest, ook bij de rest viel Silke in de smaak, dus de eerste ontmoeting was gladjes verlopen.
Tot nu toe hebben we helemaal niets te klagen, ze gaat d'r eigen gangetje, lekker gegeten en gesch....! veel gespeeld en gewandeld (kleine stukjes).
Hopelijk gaat het vannacht ook goed...we zullen zien!

Silke!

Mag ik u voorstellen! Dit is: Die Silke vom Hollsand.

Silke komt onze kennel versterken.
Vandaag is ze zes weken oud geworden en hebben we haar voor de tweede keer bezocht.

Vanmorgen waren we al vroeg vertrokken naar het hoge noorden van Duitsland, zo'n drie uur rijden.

Daar aangekomen werden we al gelijk door de puppen begroet en terwijl de kinderen bedolven werden onder de puppen hadden wij mooi even de tijd om de twee puppen die we op het oog hadden goed te bekijken en te betasten. Uiteindelijk viel de keuze op de pup met het lila bandje, al was het wel een heel moeilijke keuze want beide puppen zijn heel erg mooi en verschillen niet zo veel van elkaar qua uiterlijk

Uiteindelijk was het iets zwaardere botwerk van de pup met het Lila bandje de reden om voor haar te kiezen.
Hoe haar karakter is; is moeilijk te bepalen na twee bezoekjes, maar ik heb er vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen.
Over twee weken is ze acht weken oud en gaan we haar ophalen, wat zal ze opkijken als ze in haar nieuwe huis komt bij onze andere honden, Vooral Rimke zal door het dolle zijn met haar nieuwe speelmakker en roedel genoot. We kijken er echt naar uit om haar hier te mogen begroeten en tellen de dagen af.

Wereld reiziger !

Vandaag kregen we weer een paar foto's van Josje (Naomi of the Dutch Phantasy).

Josje is een echte wereld reiziger, ze mag altijd mee op vakantie in een prachtige amerikaanse caravan.

Op de deur houd ze bij waar ze allemaal geweest is en dat begint al een hele lijst te worden.

Josje vind het wel lekker zo met haar eigen huis op vakantie, lekker genieten van de mooie natuur en op z'n tijd even lekker shoppen is voor deze knappe leonberger dame het ultieme uitje.

Waterrat!

Vandaag kregen we weer een paar foto's toegestuurd van Dyango!

 Dyango (Fern of the Dutch Phantasy) is nu  1,5 jaar en begint al flink uit te zwaren, al zal het nog wel een paar jaar duren voor hij tot volle wasdom is gekomen.

Samen met Kathy en Willem-Jan en de twee Newfoundlanders  Reggie en Diewke woont hij in België.
Dyango zit al vanaf dat hij nog pup was bij de reddingsbrigade (waterwerk) en hij vind het prachtig.
Hij zit bij de gevorderden en mag nu ook echt mensen redden.
Foto 1 en 2 kun je goed het verschil zien hoe hij in een jaar gegroeid is.
De blik in de ogen is nog steeds hetzelfde...gefocust op een eventueel slachtoffer wat gered moet worden.
Om het goed te kunnen leren moeten de baasjes natuurlijk wel bijspringen, en dat betekent dus, het water in!
ook als de temperatuur minder is, maar dat hoort erbij!
Ik weet zeker dat als er ooit iemand in nood is, dat Dyango bij het kleinste seintje met een enorme plons het water in schiet om het slachtoffer te redden en zeg nou zelf,.... wie zou er niet gered willen worden door zo'n stoere mooie adonis als Dyango.

Laatste nestje van Abbey!

We hadden hem al een tijdje op het oog, maar dit wordt hem dan:

Sconfinato Fausto Fellow.

Deze prachtige reu met een ontzettend lief karakter wordt hopelijk de vader van het laatste nestje van onze Abbey.
Ergens volgende week vind de dekking plaats en hopelijk gaat alles goed!....Duimen dus!

We houden jullie op de hoogte!