Einde van de dag!

Ze hebben net gegeten, zo rond 00.30 uur er blijft weinig over voor Abbey.
Ze mag als de puppen genoeg hebben de schalen uitlikken of opeten wat erover is.
Voordeel hiervan is, dat de puppen mooi nog even een toetje kunnen mee pikken.
Vaak is het voor de nog kleine puppen een hele toer om bij de spenen te komen, maar op één of andere manier zien ze toch kans om erbij te komen, desnoods op de tenen! maar het lukt echt.
Als Abbey tenslotte aangeeft dat ze er genoeg van heeft en een seintje geeft dat ze de ren wil verlaten rest mij niets anders dan te wachten tot de rust in de ren wederkeert.
Als de puppen slapen leg ik ze terug in de werpkist met de twee plankjes ervoor, hopende dat ze doorslapen tot de ochtend.
Het feest kan dan opnieuw beginnen, plankjes ervoor weg, de puppen klauteren de werpkist uit de ren in, waar de schalen met pap al klaar staan..... (Wat een leven!!!)

broertjes

Een foto van twee van de broertjes ze mochten even naar buiten het was nl zo'n lekker weer en we waren toch nieuwsgierig hoe ze het buiten zouden doen.
Het was wel even wennen voor ze want de veranderingen volgen nu in een hoog tempo. Eerst zaten ze alleen in de werpkist, toen mochten ze een paar keer in de ren.
Vanaf vandaag mogen ze vrij door de ren lopen en kunnen ze kiezen of ze in de werpkist willen of in de ren.

Binnenkort mogen ze ook veelvuldig buiten spelen, tenminste als het weer het toelaat.

Voor de rest gaat het uitstekend met de puppen, ze eten ons de oren van het hoofd, op dit moment gaat er zo'n 1,5 kg hoogwaardig vlees en ongeveer 3 liter lammerenpap doorheen per dag.

Uiteraard loopt dit snel op en over een week of zo gaan we ook beginnen met brokken.

Tussendoor laten we ze kennis maken met vele soorten geluiden en voorwerpen zodat ze straks als ze vertrekken een goede start kunnen maken.

Natuurlijk houd het leerproces dan niet op, want ook de nieuwe eigenaren zullen met hun pup vele dingen moeten ondernemen, zoals rijden met de auto, naar de markt en winkels, andere honden en mensen ontmoeten en ga zo maar door.

Voorlopig blijven ze echter nog in hun vertrouwde omgeving, maar wat gaat de tijd toch snel!

Mace!

Dit is een foto van Mace (blauw geruit bandje).
Mace kan best goed poseren, vooral als hij eigenlijk liever wil slapen, hij is dan lekker rustig want als hij goed wakker is kijkt hij snel de andere kant op als je op het punt staat om een foto te maken; of meneer gaat lekker een partijtje zitten gapen net of hij wil zeggen "Yo gast lukt ie een beetje schiet eens op."
Mace is de jongste van het stel, maar ook één van de grootste, hij gaat z'n eigen gangetje en is nergens bang voor (nog niet!)

De behuizing!

De puppen mogen nu iedere dag een paar keer in de ren en je kunt duidelijk zien dat ze zich goed kunnen vermaken.
Geen van de puppen is bangig eerder erg nieuwsgierig.

Inmiddels kennen ze de andere honden van ons gezin en zelfs het contact met Iraya onze wolfhond verliep uitstekend. In het begin waren wij erg voorzichtig wat Iraya betreft, omdat we niet zeker wisten hoe zij zich zou gedragen ten opzichte van de puppen, mede in gegeven omdat Abbey in het begin Iraya ook niet in de buurt van de ren dulde.

Gelukkig ging de eerste kennismaking uitstekend en likte Iraya de puppen alleen maar af, dus ze accepteerde ze.

Abbey neemt nu ook steeds meer afstand van de puppen, ze gaat nu alleen nog de ren in om de puppen te voeden of voor een poetsrondje de zorg wordt nu gedeeltelijk overgedragen aan ons.
Grote vriend van de puppen is Mojito, zij is niet weg te slaan bij ze en vind het prachtig.

Als ze de kans krijgt stapt ze zelfs de werpkist in.

Een paar nachten geleden is me dat overkomen, dat ik wakker schrok en dacht dat Abbey in de werpkist lag....ïk zag nl alleen een stukje vacht boven de planken en dacht dat ik Abbey zag.
Ik keek om heen en in de schemer zag ik dat Abbey naast me lag, ik riep meteen MOJITO!! en met een duik sprong ze de werpkist uit en sjeesde de ren uit; was ze lekker bij de puppen gaan liggen, als ze de kans kreeg zat ze dag en nacht bij ze!

Hoofdsteuntje!

Zoals bijna iedereen wil een pup ook wel eens een lekker hoofdsteuntje.
Vindingrijk als ze daar in zijn wordt alles gebruikt wat bruikbaar is.

De ene keer is het één van de andere puppen die als hoofdsteun gebruikt wordt en als er geen broertje of zusje in de buurt is moet je wat anders.
De stangen van de doodligrand kunnen daar dus ook voor gebruikt worden, erg lekker hoor zo'n steuntje, alleen moet je wel uitkijken dat je niet wegzakt.

Spelen in de ren 2

Tijdens het vorige verhaaltje over Michael en de oorbijter, heb ik ook nog dit filmpje gemaakt!
De kwaliteit is niet echt geweldig, maar goed te zien is dat ze niet meer wankel op de benen lopen, maar al behoorlijk stevig en rennen kunnen ze ook al aardig.
Dj Fern (gele bandje) trekt zich nergens iets van aan en gaat gewoon een potje staan te poepen!
Waarschijnlijk denkt hij als beroemdheid maar van alles te kunnen doen waar hij zin in heeft!
In ieder geval kunnen we hieraan zien dat het met de ontlasting ook wel goed zit.
Uitdagen vinden ze ook wel stoer, en of het nou een medepup is of grote zus Mojito maakt allemaal niet uit, er zitten tenslotte tralies voor, so who cares!!

oorbijter!

Tijdens het verschonen van de werpkist mochten de puppen natuurlijk weer in de ren spelen.
Onze Michael ging lekker tussen ze liggen en het duurde niet lang voordat één van de puppen z'n oren in de gaten kreeg.
De gedachten van de pup waren waarschijnlijk..."Hé chips, dat lust ik ook wel!" hij heeft wel een paar minuten zo liggen sabbelen en kauwen.

Helaas voor Michael komen de tantjes al door bij de puppen, dus af en toe deed het best wel pijn.